Boşluktu

Yoktu

Sis perdesi

Yersiz lakırdı

Toz duman

Dikenli tel

Çekiç, münasebetsiz

Matkap, keser

Kelepçe oldu gövdem

İradem tutsak

Ruhum yem…

*

Bir filiz yeşerdi bir sabah

Bir adım attım şafakla

Nereye dedi

Adımı dedim

Soluk aldım

Soluğunu verdim

Borcum yok

Alacakları hibe ettim…

*

İstifasını sundu sessizlik

Kırıklıklar o siyah çirkin torbada

Halsizliğin yanında

Eşikte bıraktım

Kapım kapandı suratlarına…

Üfledim titrek mum alevine

Korkuları kaçırdım

Savruldu kuruntu kırıntıları

Şelalelere dadandım

İçtim, bir içtim ki inanmazsın

Öyle bildiğin gibi değil

Bir susamışlık ki sorma

Adamakıllı sihir!

*

Ak yelkenlerimi şişirdi gamsız rüzgar

Diri diri kabardılar çıtır

Gençtik yeniden, ayaklandık

Bir havalı hışım

Bir cilalı cümbüş ki bilemezsin

Aralık Ağustos’a doydu

Deniz her Deniz oldu

İlhamı beklerken

Bir şiir okudum ezberden

Nazım’ın Karadeniz’i döküldü avucuma

Deniz her Deniz oldu…

*

Dost sohbetine bandım ekmeğimi

Zeytinin yeşiline doladım sesimi

Çekirdeğini emdim ağır ağır

Gözünü sevdiğim limon ekşisi…

Küçük yeşil biberler umutla çıtırdadılar

Tuz tanecikleri değerken derilerine

Patates derdini fısıldadı baharata

Sarımsak kulak kabarttı

Yandık, bir alev bastı ki şaşarsın

Öyle bildiğin gibi değil

Bir susamışlık ki sorma

Adamakıllı sihir!

*

 

Doğruldum dedim

Ayaklandım ben artık

Önüm deniz

Göğüm mavi

Doğrum belli…

Adımı dedim

Soluk aldım

Soluğunu verdim

Yüreğimde ürpertisi yeşil biberlerin

Tuz tanecikleri dokunurken bedenlerine

Kulağımda sırları olgun patateslerin

Yaban gülleri gibi açan

Sarımsağın koynunda

Mevsimsizler benim

Unutulanlar

Zamansızlar

Şaşkın ve kayıp ruhlar

Bir de sapına kadar aşıklar…

*

Çıkınım yürek

Yüreğim yelken

Yelkenim ak

Yelkenim çıtır

Yoldayım

Yolcuyum

Yolum

Diri

Bir susamışlık ki sorma

Adamakıllı sihir!

Barselona, Aralık 2015