Omzumu hatırlıyor musun?

O kadar sakınırım ki

Gözümden dahi seni

Gözlerinden de

Ötekilerin

Sen ürkek uyanma nolur sabahları

Tedirginlik dolanmasın adımlarına

Masumiyetin uzun yıllar sürsün isterim

Gölgesiz ışığı gülümsemenin

*

Seyrederken özgürlüğünü düşlerinin

Heyecanın yeminlerimi besler

İnan tek tek

Yok edesim gelir önündeki engelleri

Ayrık otu kadar arsız da olsalar

Umurumda değil

Asıl onlar

Benim azmimden korksunlar

Yolunu açayım ki

İlerleyesin

Sen nereye istersen

Oraya gidesin

Akasın

Azmini cesaretsiz bırakma Kızım

Seçtiğini yaşamak bedelsiz değil

*

Gitmek deyince güldün bak hınzır

Sen nasıl yapacaksın?

Der gibi baktın

Umurumda elbette Gözümün Nuru

Yakar da canımı ardından bakmak

Lakin

Eminsen, istediğinse

Koşmalısın ruhunu çağıran sese

Arkada kalanlar?

Hep olacak

Olsun, sen şimdilik görme

Gölgeni vur sırtına

İlerle

Tökezleyeceksin de bazen o yolda

Çarpacaksın en olmadık taşa, adama

Birkaç çizik

Birkaç yara

Ben ne kadar

Hem ne kadar

Çabalasam da

Ben örttükçe üstünü yüreğinin

Sen tepip açacaksın inatla

Gençsin çünkü ne yalın

İştahlısın

Kucaklaşasın var hayatla

Yaşamışlık yaşatacak diyenlerdensen

Haklısın da

Şimdi yeniden hoşgeldin ailemize

*

Yine de Kızım

Bilsen ne kadar koruyasım var seni

Ne çok hayranım her gün renklenen yüreğine

Öyle deli istiyorum ki bilsen

Topyekun yok etmek

Karşına çıkabilecek karanlığı, art niyeti

Kalp kırıklıklarından kurtarmak seni

Üstüne titremem bundan

Sorularım özeninden sevgimin

Senden ben olmanı

Hiç ama hiç

İstemedim

Esas olan senin içinin sesi

Önceliklerin

Hayalleri ruhunun

Ama söz ver

Dinleyeceksin…

*

Sen önden ilerle şimdi

Ben az geriden

Bil ki arkandayım

Ara ara, düşün soluklan

Ama hep bil ki arkandayım

Yanlış yön, yanlış karar dersen bir gün

Tereddütsüz dön

İki omuz çarpan yürek buradayım

Omuzumu hatırlıyor musun Boncuğum?

En sevdiğin şeydi çocukken

Kendini iyi tanı Kızım

İsteklerine sarıl

Seçtiğini yaşa

Aşka doy isterim

Ne zaman aklına düşersem

İki omuz çarpan yürek buradayım…

Brüksel, Ocak 2022

2 thoughts on “Omzumu hatırlıyor musun?

  1. Çok küçük kuşlar var. Serçenin yarısı kadar filan. Bunların uçabilmesi insana diğer şeyler için güven veriyor.
    İlk uçuşlarını görmek isterdim. Dolayısıyla arkalarından bakan annelerini görmek için.

    Şiirin bana bunu çağrıştırdı. Eline sağlık

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s