kaybettiklerimi unutturmuyor uzaktaki varlığın
geçirdiğim zamanı yok sayamıyorum
hala yüzüm kızarıyor sözlerinden

*           *           *           *

olmadığın kadar yakındasın
ve yasam yeni başlıyor senin için
gözlerindeki anlamı söküp alamam ki
ve sesin avuçlarıma sığmıyor
omzumu dürtüyorsun ansızın
sıçrıyorum, gölgen düşüyor üstüme
gözlerin ne renkti hatırlamıyorum
ya da kaç numara ayakkabı giyerdin
korktuğum geceleri anlatmak istiyorum sana
uyumadan önce ağladığımı
vazgeçiyorum yalnızlığımı çalacaksın korkusuyla
sınırsızlık mı istediğim
yoksa sadece sevilmek mi?

*           *           *           *

uzun zaman
sezgiden öteye gidemedim
hiç söylemedin
anlatmadın
bilmem imkansızdı
geç zamanda akıl ettim sormayı

*           *           *           *

şaka mı ediyorsun
her an dörtdörtlük sevmedim elbette seni
kırık not aldığım günler oldu aşktan
vazgeçtiğim zamanlar çok
çekemediğim
veya isyan ettiğim
bugün sensizlik yaşamım artık

gözlerinde ses bulmuştu yüreğim
sonra umutsuzluğa aykırı bir sevmek sardı dört yanı
ayarttı beni
senden uzakta değilim dedim sana
olamam, mümkün değil
elimde değil
keşke anlatabilseydim kendi sözcüklerimle
aşkı, benim tanıdığım aşkı
yaşadıklarımı
içimde öğüttüğüm zamanı
uğruna kusursuzca onursuzlaşmayı

zordu anlatmak
gördün ama sonunda hepsini
kendi gözlerinle
ben yaşarken son deminde

*           *           *           *

zamanı vermek istedim sana
bir yaşamdan kotardığım
biriktirdiğim, sakladığım
içinde oluştuğum, büyüdüğüm, kaynaştığım
bazen boş geçirdiğimden utandığım
burulmuş olgun bir yürek dolusu taşıdığım

geçmişimi, bugünümü vermek istedim sana
ama aşık olduğum zamanları en çok…