İlk bakış utangaçtı

Sarılışta açıldı

Beden bedene değdi

Yürek kızıştı.

 

Gözlerinde sen vardın

Şefkat sordu, sen anlattın

Bazen tam

Bazen yarım…

 

Resim çekesi vardı

Alet önde, o arkada

Sana baktı;

Sen gülümsedin

Gözlerinin içiyle gülümsedin;

Yüreğin kıpırdandı

Çenen havalandı

Başını arkaya verdin…

 

Fotoğrafı uzattı sana

Gördün kendini, özlemişsin…

En son ne zaman böyle baktım

Dedi patavatsız beynin

Yüreğin alevlendi…

 

Anlattı, sordu

Dinledi, sustu

Başka zamanların anısı gölgeledi yüzünü;

İsyan etmedi

Sövmedi

Hatırladı, sustu;

Ne daha az umutluydu gelecekten

Ne de bin kat daha iyimser

Gerçekçiydi, cesur

Ya da gençti sadece

Geç kalmayı tanımayacak kadar genç…

 

İzledin mi o filmi?

Diye sordu ansızın

Hani imkansızın peşinden giden

İri cüsseli adamın hikayesini

Hani pişmanlıkla kamçılanan

O yaman serüveni

Uzaklaştıkça yakınlaşma efsanesini

 

İzledim dedin kısaca

Anlatasın yoktu pek

Ümit bir ihtiyaç mıdır?

Sorgusundan bahsettin

Bir de dedin:

Mutlu olduğu an gençleşiverdi o hüzünlü adam

Savaş zamanı üstelik

O saklı bahçede

Üç saniye içinde

On yıllarca gençleşti

Onca acıyı hiç tatmamış gibi parladı bakışları

Hafızası silinmedi belki

Ama aklı şimdiki zamanı seçti.

 

Ballı, limonlu zencefil

Hazırladı kendi elleriyle

Özene bezene

Ve yavaş yavaş

Dünyanın en öncelikli işi

Sanki buymuş gibi…

Kaşığı tutan eline baktın

Hamarat,

Pür dikkat duruşuna

Bilge,

İkram ederkenki heyecanına

Sahici,

Görüşmek lazım şu yamuk dünyada

Üç saniyede onlarca yıl gençleşmek için

Görüşmek lazım doğru insanla…

 

 

Ankara-Brüksel, Ocak 2015