Gölgeleri unutma!

cicek golge

Oluşumlarda gerçek

Bedenlerde renk

Durağanda kilitlenmiş hareket

Peşindesin hep

İstediğin

Varsa yoksa gerçek

Asıl olan, sahici

Perdesiz

Filtresiz

Varsın olsun sert…

 

Gözün kara biliyorum

Yaşam öğretti diyorsun

Rüyaların bunalmış beklemekten

İs tutmuş

Aldım bir hışım yıkadım diyorsun

Mayıs güneşinde kuruttum

Sonra aheste aheste…

Bahar kokusu sindi sinmesine üstlerine

Ama yeniden yeşermediler

Baş baş tomurcuk vermediler

Umursamıyorum ama diyorsun

Daha az şaşalı

Fakat bilgeler

Kudurmuyorlar coşkulu

Fakat sevecenler

 

Küçük gizli mutluluklara sarıldın

Anı göreyim, tadayım

Özümseyeyim ki anımsayayım

Kaymasın elimden diyorsun

Kaçmasın gözümden

Bensiz geçmesin dakikalarım

Anlıyorum

Hepsini anlıyorum

Fakat gölgeleri unutma!

 

Şarabın tadı

Cümlesinin nüansı

Ses tonuna bulaşan yürek kırpıntısı

Bilinçaltının çığlığı

Dil sürçmesine dadanan

Gözünü kaçırışı gözlerinden

Zor bir soru bile sormamışken

Soruya soruyla karşılık verişi

O zamansız gülümseme

Dudağını çarpıtan

Sonra güneş tutulması misali

Kararan çehresi

Anlık

Mucizevi

 

Tanıyasın tutasın var

Ayırasın, çözesin var

Budadığını atasın var

Sahteler yordu, haklısın!

Az olsun da öz olsun

Aşk öldürmesin varsın

Ama illa yoldaş kalsın

Niyet yoksa diyorsun

O dudaklar daha baştan aralanmasın

Verilmesin sözler

Zaten bırakılacak el

Baştan öksüz kalsın!

 

Haklısın güzellik

Kırılmama kaygında

Ders aldım, yıkılmadım nidalarında

Yoluna gidesin var

Yüklerden öte

Başın serin

Kalbini korumakta haklısın güzellik

Ama gölgeleri unutma!

 iki golge

Brüksel, Mart 2015

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s