Yürek ürkek

Sarılan iki gövde

Er geç tek

Yalnızlık izinde

Bu gece gelmeyecek

 

Yükünü bırak eşikte

Geç içeri

Sokul ahaliye

Yaşadıklarına inat

En kralından bir dilek tut,

Olacak farz et!

 

Geldiğin yeri de

Gitmek istediğini de

Yay şu haritanın üstüne

Rulo yap topunu

Kaldır

Koy kenara

Bu gecelik unut…

 

Açıldı artık kapı

Kuruldu sofra

Yaprak sarmasının

Dili olsa da anlatsa…

Diye fısıldadı dereotlu bakla

Sarımsaklı yoğurda

Barbunya sessiz

Ve maydanozundan ırak

Göz kırptı masaya oturan yolcuya

Limon en sarı sesiyle fısıldadı

Sirke keskindi

Lafını sakınmadı

Niyeyse yakmadı sözleri

Yaşanmışlığına sarıldı

Sulandınız bir iki damla

Az biraz hırçın

Çokça kabullenmiş…

 

Marullar çıtırdadılar ağızda

Kiraz domatese

Bayramlıklarını gitmişsin diye takıldı

Çıtır salatalık

Zeytinyağı sızdığıyla gevşetti

Tuz bağladı

Biber seslendirdi

 

Kalecik’ten gelen kırmızıda

Dostların el emeği vardı

Bir de samimi selamı

Şarap durduk yerde

Tomurcuk tomurcuk açtı

Yudumlar seslendi

Geçmiş hiç unutmadıklarımızla geldi

Masanın etrafı doldu taştı

Kalabalıklaştık…

 

Bir karpuz kesildi kırmızı

Kütür kütür etti ağızda

Bir çanak kırdık

Hayırlara yorduk…

Mahzun kalmasın diye

Çevrilmiş kahve fincanları

Telveleri sorguladı

Acemi falcı

Okudu üfledi

Çivi gibi

Kabaran yürekleri…

İpe dizilmiş müjdeleri

Şahlanan atlara bindirdi

Kuruntular çökerken dibe

Dolunay doğdu haneye

Ay diline sağlık dediler

Hemen yıka ki çıksın!

 

Göz göze dokundu bu gece

Yürekler bir

Geçmişimiz ortak

Kayıplarımız bir

Gündelik

Arada

Ödünç alsa da ilgimizi

Kimliklerimiz kardeş bizim

Makamlarımız bir

 

Yum gözlerini şimdi

Bir gecelik olsun

Durulsun dalgaların

En kralından bir dilek tut

Sonra seslen ki gelsin

Uykuyu çağır…

Unut geldiğin yeri

Gitmek istediklerini de

Bu gece sözüm söz:

Yalnızlık izinde

 

Evine hoşgeldin küçüğüm…

 

 

Ankara-Brüksel, Mayıs 2015