Bana dediler ki

Pek yazık

Tek kişisin şimdi sen

Bu şehirde

Aşıkların muhabbet

Aşk arayanların ilham

Mabedinde…

Ah ve de vah

Yerimde olsalar

Bu adımı atmazlar

Oturalım oturduğumuz yerde

Nemize lazım

El âlem ne der…

*

Bilmiyorlar ki lazım

Bana lazım şahsen, elzem

Güzelliğe koşmak içgüdüm

Güzeli sevmek nefes

Tarihin önünde eğilmek saygı

Eşsizi kutlamak haysiyet

Babam defalarca anlattıydı

Öğütmem zaman almış

Ama şu an duacıyım…

*

Şimdi bu yüzlerce yıllık binalar

Bana göz kırpıyorlar ya

Onları koruyan

Kollayanların anısı içlerinde

İnanasım var tekrar

Bir kısmımızın geleceğine…

*

Gökyüzü fena halde mavi şu an

Ve hararet şehrin yaşına yakışıyor

Hava ağır mı ağır

Nemli mi nemli…

Martılar gondollara değiyor

Olmadık yerden

Hafif bir esinti

Siz deyin portakal rengi

Ben diyeyim sarı…

*

Balkondaki çiçekler titrek

Motor sesleri canlı

Şu sarı eldivenler masalsı

Kim yıkadı onları

Kim bu cepheye astı?

*

Dalgalanırken kanalın suları

Dokunasım var

Bir olasım var…

Çok tanıdık bu mavi

Çok benden bu gölgeler

Eminim aslında

Karşılayışından belli şehrin

Ait olduğum yerdeyim

Eminim aslında

Biliyorlar…

 

Venedik, Temmuz 2015