Sana kır çiçekleri

Getirdim dedi küçük kız

Ve çocukluğunda çiziktirdiklerini

Tazelikler olsun dedi

Misler gibi koksunlar…

Doğa korkuya kök söktürür

Dik dur ki saysınlar

Gelenler duysun

Anımsasın gidenler

Parçalar yudum

Yudumlar damla

Kesikler susuz

Hafızan nehir

Umudun dalgalar

Umudun şiir

Dik dur ki saysınlar…

 

Tazelikler olsun dedi

Küçük kız

Yükseliverdi kuytudan sesi

Meydan okur gibi…

Islığını kesti delikanlının

Kırbaç gibi inen gülümsemesi

Gözlerinin derin

O kaybolunası derin

Mavisi…

Mırıldanmalık değil, dedi hayat

Gürlemeli

Sözleri çekip alma şarkıdan,

Cesaret et de anımsa;

Ne dediydi sevdiğin

Nerede,

Nasıl dediydi…

 

Eskidendi ama bilirsin

Zaman geçti

Lakin sen sensin

Hani vardı ya o malum kişi

Arsız, kavurucu, kıymetli

Hani adı geçerdi de cümlede

Cümle gider

Sen kalırdın oracıkta

Mırıldanmalık değildi aşk

Sen de çığ düşüşü,

Gök gürültüsü

Ben diyeyim hortum,

Sel baskını

Hazırlıksız da yakalardı

Kanardın her seferinde

Dişlerin takırdardı, donardın

Severdin çıplak, kırılgan

Gülerdi

Hınzır, çapkın

Çıtırdadı kemik

Bölündün

Bir parçan ötekinden kısa

Lades

Bile bile…

 

Antalya, Ekim 2015