Konuş

Ki konuşayım

İçin ol

Ki açılayım

Bir isim

Ve bir yolculuktan ibaretim de

Biz bize kalalım…

 

 

Kapıyı aç

Ki gireyim

Sadeliğine özenip

Yaprak yaprak dökeyim sıfatlarımı

Çıplaklığımda ısınayım dipdiri

Öfkemi de alıp aksınlar

Yakasından düşeyim pişmanlıklarımın

Buda inatlarımı bu bahar

Gururumu avutsun gamsızlığın

Yüreğim feraha bansın

Hafifleyiversin güleç

Berrak, sencileyin…

 

 

Gözün gözüme takılsın

Laf arasında öyle birden

Anne ve babanı

Çok erken kaybettiğini söyle

Ağlamaklı değil ama

Kurbanmışsın gibi değil

Özümlediğin hayat bilginle

Kederlerin en derinini

Kuruyuncaya dek ısıt

Yaşamseverler güneşinde

Pul pul derisini kuşan sonra

Yolu inkardan geçmez aydının

Güçsüzlüğüne sarıl

Sahip çıkarken gücüne…

 

 

Gözün gözüme takılsın

Kırk yıl geriye al beni

On sekiz yaşındaki seni göreyim

Körpeliğin diken olup batsın elime

Ürkütsün cesaretin

Asi ve hoyrat ruhuna özenip

Yaprak yaprak dökeyim sıfatlarımı

Çıplaklığımda ısınayım dipdiri

Ölümsüz ol sen yine

Aşkı anlatırken

Tanrıçalar misali ışılda

Kir belinden imkânsızı

Gençleş

Pembeleşsin yüzün

Dudaklarında umut dolu bir tereddüt

İlk ve son ürkek gölgesi akşamın

Belirip kaybolsun gözlerinde…

 

Gözün gözüme takılsın

Yaşını unut

Ve nereden geldiğini

İnsanlığımızın buluşması bu akşam

Kimliksiz ve hesapsız

Biz bize kalalım

Yüreğim feraha bansın

Hafifleyiversin güleç

Berrak, sencileyin

Bir isim

Ve bir yolculuktan ibaretim de

Anlasın ruhum;

Bendensin…

 

Brüksel, Mart 2016