Dört yıl önce 

Bu şehirde

Uğurlamıştık geçmişi

Yeşil sandalyeler tanıktı

Bir de sarayın bahçesi

Toprağı yarıyordu kederin 

Gömmek için simgeyi 

Bugün gibi aklımda ellerin;

Yorgun

Kararlı 

Endişeli…

           *

Çocuk kahkahaları vardı fonda

Turist çığlıkları 

Haritalar çıtırdadı katlanırken

Dillerde eridi dondurmanın tadı

Sen o gün kördün cıvıltıya

Kulaklarında cam kırıkları

Derininden bir mezar

Diyordun

Tekrar tekrar, hırsla

Eşerken aşındı parmakların

Kırılgan diyesim geliyor 

Kırgın

Sabıkalı…

           *

Başka senle

Başka ben

Aynı şehirdeyiz şimdi 

Vedan gündeliğin değil artık

Öfken dudağında unuttuğun sigara misali 

Yana yana yok olmuş

Yas yitmiş

Uğurlanmış gitmeyi seçen

Kapı da

Kapanmış

Sayfa da

Üstüne kilitler…

           *

Dizeler döküldü 

Bak durduk yere cebimden 

Bir de tedavülden kalkmış

Ekmek ufakları 

Dönemeçler kimliğiniz olmuşken

Söyle

Dönüşü düşünen kaldı mı?

Yol kuşanmış artık yüreklerimiz

Adımlar ki

Hem taşır

Hem yüceltir kurtarırken

Kaybolmak kimin umrunda bugün 

Dünya kendini tanıyamazken…

           *

Avucunu aç dedim

Koydum seni ortasına 

Bak, korkmadan bak

Kurtuluşun onda

Sar parmaklarını etrafına

Dokunduğunla bileceksin 

Eriyecek o korktuğun buzlar

Yaz sonu değil Ağustos;

Yılbaşı,

Başlangıç

Kavuran bir sıcak değil bu ateş;

Aydınlık, sarılış

Adından yunuslar geçiyor o meydanın

İçinde aşk var 

Baksan göreceksin 

Şehir bu şehir

Zamanı geldi

Sen bildiğinde 

Adı konacak;

Açılış…

           

Paris-Brüksel, Ağustos 2016