Belki doğuştan buralıydı

Bu toy cıvıltı

Bu gür sesli olgunluk

O bityeniği sorgu, inatçı

Ki her seferinde

Beynini oyup

En derinine dokunup

Kaçtı

Çok yaşamışlık önce hani

Yuttuğun o söz vardı

Alt dudağında takılı kaldı

Dişlerinin kelepçesi

 

Geçmişin fısıltısında

Şimdi ol

Dedi

Efsane yazmak için değil

İstediğinden…

 

Paylaşılmışçasına yakındı

Soluk

Bir o kadar da bilinmeyen

Söz dürüst

Orta yerde

Terk etmeyen

An ayrıcalıktı

An olağan

Kendinden geçmeyen

 

Azımsadığından değil

Tanıdığından güldün;

Kendi halinde bir virgül işte,

Koskoca bir daireye hükmeden…

 

 

 

Brüksel, Ağustos 2016