Ruh Tutuşması

Ceviz kabuğunu kırdığınla

Çıtladı içim

Bir sürü özlemden geçip geldim dedim

Bir cilt zamandan vazgeçip

Bilirsin

Olağanı uzak tuttum hep aşktan

Biz demeye de korkarım hep

Lügatımda yok, hayalim değmez

Tekilde gezer

Tekilde severim

*

Bu kadar yaşamışlık yokken de

Kayıtsız deliydim

Şimdi de öyleyim

Değişmedi his

Gıdım değişmedi çılgınlığımın cüreti

Anları damıtmayı seçtim hep

Ucu ucuna eklemeyi gönlümün zaman diliminde

Ölümlülerin saatinden bağımsız

Uyutup uyandırmayı düşleri

Hesapsız vermeyi

Göze alarak esrarı

Bilinmeyenin denklemini

*

Uçuk, ölçüsüz hissetmeyi seçtim hep

Savurdukça yeşerten

Öğüttükçe büyüten

Akla zarar çoğunluk, harbiden serseri

Gürlemeler tutkunusun demiştin

Hem çocuk, hem kaçırılmış anların hakimi

Neyse o

Neysem o

Oyun yok

Hep sahici

*

Güvensizliklerini ser önüme şimdi

Bırak kabuslarıma sürtünsünler

Endişe bassa da soluğumuza

Yine de gülelim

Denemek genç tutar ruhu

Bayılmak yaşadığımız karmaşaya

Uyakları çağırsın şenliğimiz istersen

Makam tanıdılar mı, soralım

Kanunla ney düşsünler aklımıza

Sonra elektrogitar

İyi ki diyelim

Neyse ki

Olağan tövbe yerleşmedi gönlümüze

Keşfetmekten hiç yılmadık

*

Bildiğin

Ruh tutuşması bu

Yanarak doğuyorsun yeniden

Anları damıtmayı seçtim hep

Bir sürü özlemden geçip geldim dedin

Bir cilt zamandan vazgeçip

Biz demeye de korkarsın ya

Lügatında yok, hayalin değmez

Tekilde gezer

Tekilde seversin

*

Yalnız

Bazı bağlar

Ses de, inkar da götürmez dedin

Ruh tutuşması işte

Ölümlülerin saatinden bağımsız

Savurdukça yeşerten

Uçuk, ölçüsüz, öncesiz hissettiren

Bildiğin

Ruh tutuşması bu

Ya da bilmediğin…

Brüksel-Paris, Şubat 2019

 

1 thought on “Ruh Tutuşması

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s