Kalem

Biliyorum yazamadım bir zamandır

Belki seni ihmal ettim

Daha derininden de kendimi aslında

Biz duruyoruz ama sağlam

O konuda hiç kuşkun olmasın n’olur

Biz bize sahip çıkmaya yeminli

Sahip çıkmaya mecbur

Dünyanın işi de zor be kalbim

Doğru bildiğine mi inansın

Gördüğüne mi

Şaşalıyor da, haklı

Tökezleyerek de olsa dönmekte gariban…

&

Bilirsin

Daralan çemberlerle hiç barışmadı gezgin ruhum

Ötekileştirenlerden hep uzak durdum

Lakin yeryüzünün küçülesi tutuyor bazen

En istemediğin ot arsızca dibinde bitiyor

Kaynayan kirli kazanlarının toksik buharı

An geliyor

Bilinç siperlerini delip

Midene midene vuruyor

Korkma sakın kalbim

Öğreneceğim

Buradan sonra da bir yol var

Yolun varlığına inandım ya, yeter

Onu er geç bulacağım…

&

Farkındayım yazamadım bir zamandır sana

Yazamamak özlememek değil bilirsin

Bazen hele

Tam da o yüzden

Özlem dimdik yoluna durduğundan

Yazamazsın

Ürkütmek istemez yüreğin sevdiğini

Onun duyacağı senin kulağına değer erkenden

Ürperdiğinle kalır

Yazamazsın

Sözcükler hep dostundu diyeceksin, doğru

Fakat an geliyor ki öyle yoğun

Sanki bir güne üç yaşam sığıyor

Çarpıldım mı

Eğrildim mi

Evrildim mi bilmiyorsun

Diyesin yok değil, hep var

Hatta bazen bağrış çağrışa bağlayasın da peşinden

Fakat an geliyor ki öyle yüklü

Bazen her cephe aynı anda yanıyor

Yaşadım mı

Kaçırdım mı

Vuruldum mu bilmiyorsun…

&

Söze dökesin yok değil, hep var

Yapabilsen hatta

Sende kanayana da merhem olacak şiir

Kalemine sarılıp susuyorsun öylece

Yüreğin sol kulağına fısıldıyor diyeceğini

Sağ kulağın dudağına yasaklıyor sesi

Aranızda kalacak yeminiyle

İnattan da değil inan

Fakat an basıyor ki bazen öyle yoğun

Sanki içine üç yaşam akıyor

Öyle baş döndürücü ki olan biten

Nasıl anlatsan

Ne desen

Biliyorsun

Yetersiz kalacak…

&

Peki niye şimdi sorarsan

Niye bugün

Eksik gedik de olsa yazdın

Dün cesaret edemediğine

Niye bugün atıldın?

İki yürekli ses duydum da ondan kalbim

Susmak yerine konuştular

Kirden kazandan değil

Bildiğimiz dilden konuştular yumuşacık

Tam da değildi anlattıkları

Yarasız hiç değildi

Kulağı değil yüreği esas alıp konuştular

Hayallerim avucuma batar olmuştu bir zamandır

O sesler kalemimi hatırlattılar…

Brüksel, Nisan 2023

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s