Söyle

Kimi tuttun aklında o sabah

Gönlünden kim seslendi sana

Bu şehir ki daha dün tanışın oldu

Daha dün buraya ayak bastığında

Hiç

Ama hiç

Hatıran yoktu

Yeniye susamıştı yüreğin

Henüz görmediğinle çarpışasın vardı

Bodoslama dalmak istedin içine şehrin

Donanımlı dalgıç gibi değil de

Oltanın kancasının söküp alamadığı

Yaşam sevdasıyla o ufacık balığın

&

Hatırla bak

Ne dedin kendine gelmeden önce

Önüme açılan herhangi bir yolda

Yürüyesim var dedin

Bir başıma yürüyesim var dedin

Ne yanımda

Ne kafamda

Bir başka varlıkla

İlerleyesim var

Ağır ağır önce

Tempolu ardından

Dümdüz yahut dolanarak

Yürüyesim var dedin

Hesapsız

Ve hesabını vermeden adımlarımın

Kendime dahi danışmadan bu sefer

&

Ve akşamında o günün

Afacan ve masum yorgunluğuyla

Tüm gün sokaklarda oynamış bir çocuğun

Kucak açmak istedin

Upuzun ve deliksiz bir uykuya

Hafızasız bir yatakta

Sarmaş dolaş geçirmek istedin geceyi

Upuzun ve deliksiz bir uykuyla

Bodoslama dalmayı umut ettin içine

En atılgan düşlerin

Donanımlı dalgıç gibi değil

Katıksız keyfiyle daha çok

Canını az önce kurtarmış istavritin

Akan suyla bakıştınız

Yastığa değmeden başın

Kafi değil mi dedi bu an

O gideceği biliyordu

Sen tutulamayacağı ezberlemiştin yıllarla

Yeter de artar dedin

Yeter de artar, farkındaysan

&

Akşamki oyundan bir sahne dürttü omzunu

Tiyatro salonunda hani dün

Korku, aşk ve cesaret derken oyuncu

İlkinde gezindiğin yıllar geçti aklından

Alabildiğine kendinden uzak

İkincisi, aşk

Önce savurdu

Sonra avuttu

Derken büyüttü seni

Cesaret deyince oyuncu

İstavrit dürttü omzunu

Hani kılpayı kurtulur kurtulmaz ölümden

Denizine geri dönen

Yargısız ve hesapsız

Gülümsedin hayata

Yürüyesin vardı bilinmedik bir yolda

Akan su gibi olasın

Ağırlaşmayan

Ağırlaştırmayan

Kimi tuttuysan aklında

Bıraktın

Her ne saat açılırsa gözlerim

Sabah o saattir dedin

İlk de o anki ışık…

Lyon – Brüksel, Ocak 2023