Sıcak bastı Kasım’ın ilk günü
Bilemiyor insan
Bağrına mı basacaksın umursamaza bağlayıp
Bu yitik, kafası karışık güneşi
Ne yaşarsak yaşayalım
Böyle beklenmedik
Artımıza yazılır diyerek
Günü mü kurtaracaksın emekleyen çabanla?
Şiir mi yazacaksın yoksa?
Bildik değil diye bu sahte bahar
Hiç hiç bildik değil diye
Normal değil dememek için çırpınarak
Çünkü normal sorgulanır oldu nicedir
Şiir mi yazacaksın yoksa?
Nostaljik değil aydın olduğunu
Tekrarlayarak kendine içinden çok kere
&
Akşamlar beşte inerken
Üşümemek
Ürpermemek hatta
Neredeyse canını yakacak
Üstüne bir telefon çalacak öylesine masum
Dostun, can dostun
Ki
Ne kadar çekti bu ara
Ki
Artık soluk alsın istiyorsun
Hem nasıl hakkıdır
Yeni bir haber almış, anlatıyor bugün
Tatsız ki ne tatsız
Neyi nereden buluşturup
Nasıl süreceksin yarasına?
&
Yalan yok
Sen de duyunca
Dondun kaldın
Bazen hayat çok hain be
Bazen hayat sıklıkla
İnatla
Adaletsizce
Hain
Seni yeterince sevmeyen birini
Sevmeye devam etme ısrarın belki hayat
En azında bugün
Bugün öyle hayat
&
Kendini unutmazsan varsın
Kendini yarı yolda bırakmazsan
Eksik gedik de olsa
Yoldasın
Bazı gün gülmeyeceğiz, gülemeyeceğiz anladık
An gelir ağlarız da doya doya
Yaşanan gerektirir
Utanılacak şey de değil
Hıçkıra hıçkıra ağlayabilirsen eğer
İnsanlığın dile gelir
&
Nefes aldığımız sürece var olmak
Seçimimiz
Bugün benim için zor
Biraz var biraz yokum aranızda
Dedim size de demin
Sıcak sonbaharlar canımı yakıyor benim
Dostlarıma yetememek de
Güçsüzlüğümü dinliyorum bu akşam
Gücümü de aynı anda
&
Bu akşam kaldırımda oturuyorum sessiz
Saat beş
Hava mis
Kasım 1
Ürpermiyorum
Bazen hayat çok hain
Bazen kimseye yetemiyorum
Beni yeterince sevmeyen birini
Ne pahasına olursa olsun
Sevmeye devam etme ısrarım belki hayat
Tamam öyle olsun
Anladım ve varım
Duyuyor musun Hayat?
Anladım
Bildik değil bu sahte bahar
Ötesini de diyesin yok belli ki bana şimdi
Madem istedin, isabet
Bakıştık işte bu akşam
Gördün de kirpiğimde, yanağımda akarken
Ben hala varım
Ölümüne seviyorum seni
Gerisi sende
Gerisi senin kararın…
Brüksel, 1 Kasım 2022
Deniz'den Hikayeler 
yeterince sevmeyen birisinden “elinden geldiği kadar çabuk” uzaklaşmalı, bu uzaklık ona düşünme fırsatı verecek, sana vermeyecek kadar olmalı. ne yazık ki o zaman bu şiirler çıkmayacaktır.
eline sağlık deniz !
Yalan yok
Sen de duyunca
Dondun kaldın
Bazen hayat çok hain be
Bazen hayat sıklıkla
İnatla
Adaletsizce
Hain
Seni yeterince sevmeyen birini
Sevmeye devam etme ısrarın belki hayat
En azında bugün
Bugün öyle hayat
Lafın özü bu dizelerde…İnsan, hayatının belli aşamalarında farklı ve çeşit çeşit hatalar yapar. Bazı insanlar için hatalar doğrulara açılan kapılar olurken, bazı hataların ise dönüşü yoktur. Bu hatalar çoğu zaman acı bir hatıra olarak kalır. İnsanın canını fazlasıyla yakmış ama kapanmış bir yara gibidir, artık yara yoktur ama acısı her zaman hatırlanır.
Hata yaptığı için kendisini suçlayan nice insanlar gördüm..Bu faktörler işlevsiz olmakla beraber, gelişimimiz açısından olumsuzluk teşkil edecektir. Genellikle “Ben bunu neden yaptım? Keşke yapmasaydım.”, “Kendime kızıyorum.”, “Kendimi kötü hissediyorum.” vs. buna benzer birçok söz hata yaptığımızda kendimize veya başkalarına söylediğimiz sözlerden bazılarıdır. Hata yapmanın güzelliği, yapmış olduğumuz hatadan ders çıkardığımızda ve onu tekrar etmediğimizde oluşur. Evet insan, beşer bir varlıktır ve şaşabilir. Ancak hatalı tutum, söylem veya davranışını fark edebilmek, bunu kabullenebilmek ve tekrar etmemek erdem ve akıllıca bir davranıştır. Kendisini güçlendirmek isteyen birey hiç hata yapmayan değildir. Sürekli deneyen ve yapmış olduğu hataları fark eden, bunları tekrar etmeyendir.
Lafın özü lügatımızdan ”keşke” kelimesini gönülden atmak gerekiyor..diye düşünüyorum…