Anlattı

Dinledin mi?

Paylaştı

İşittin mi?

Önemliydi

Bildin mi?

“Artık suskun” diyorsun…

Kaçırdıkların

Asılı kalmıyor ki havada

Dönüp gelesin diye

Bir heves

Bin pişmanlık

Yoklar artık, bitti

Zaman ovuşturduğun gözlerine gülüyor

Her neyle meşguldüysen o an

İşte uçup gitti

Parlardı bilirsin

Seninle konuşurken

İnatçı enerjisi

Hecelerindeki umut

Sağır duvarlarını

Yıllarca dövdü

Tırmaladı imkansız kapılarını

Gururuna yol verip

Boylu boyunca

Eşiklerine serildi

Sen onu güçlü diye sevmiştin oysa

Deli aşık

Başı dik

Ve bambaşka diye

Kendine güveni gözünü alırdı

Üstesinden gelemeyeceği yok sanırdın

Bağımsızdı

Aşkta

Yoldaş, destek aramadı

Bildiğini seçti

Seçtiğini yaptı

Olağandışıydı evet

Gözükaraydı

Hatırla, zor değil;

Biraz da

Bu yüzden sevmiştin onu

Bir başınayken o

Yalnız değil tamdı

Yüreği geniş

Bileği demir

Nefesi derin

Heyecanı candan ve

Saftı

Aşk dedin mi

Verilir sandı

Niyeti güzel

Kini tatmamış

Hınç duymamış

Seven özen gösterir

İzler, anlar

Kanat gerer sandı

Bilmem nerelerdeydin

O zamanlarda

Saat saat

Gün be gün

Kendini mi deşerdin?

Kara delikler mi meşgul etti seni?

Yeknesaklık mı kastetti canına?

Belki zaman yetmedi

Daha büyüyecektin

Dış dünya göz kırptı

Sen peşinden gittin

Sürüklenir misali gittin

Uyaracaktı seni

Denedi, dinlemedin

Aynandı o

Biliyordun

Kaçtın

Burnunun dikine gittin

Kendinle yüzleşmedin

Tövbe yüzleşmedin!

Anlattı

Dinledin mi?

Paylaştı

İşittin mi?

Önemliydi

Bildin mi?

Ardından şimdi

“Niye bitti?” diyorsun…

Washington DC-Brüksel, Kasım 2014