Sade gözlerini gördüm rüyamda

Sesini duymadım

Ürkekti bakışların

Belli korkular sızmış yüreğine

Uğursuz evhamlar

Bin bir ihtimalden geçmiş aklın

Tık nefes kalmışsın sorgulardan…

 

Kendi dilinle dedin zahir:

Düşüncelerim zelzele

Lokmalarım

Çakıl taşları boğazımda

Kendi dilinle dedin bana:

Umutlarım kırpık

Akşamlarım ağır…

Yaşam bazen tankla, tüfekle

Geliyor üstüne

Barış gönüllüsünün

Şiiri yürek

Kavgası kahır…

 

Güzel insan

Veren insan

Bazen kendini en son

Düşünen insan

Güzel insan

İnce insan

Yayılmayan

Kaplamayan

Zaman çalmayan

Aşk çalmayan…

 

Güzel insan

Çokluk en tek insan

Şelalesi gürlerken

Kovası dolmayan

Güzel insan

Arada kaynayan

Hayranı bol

Avutanı olmayan…

 

Varsay ki gülüm

Karşı karşıyayız şu an

Bak buradayım, hep bildiğin gibi

Koy sen o tasaları kalem kalem üstüme

Gözyaşlarını akıt omuzlarımdan aşağı

Sorularını kirazlara fısılda

Tak kulaklarıma

Tıkıştır korkularını ceplerime

Çırpıntılarını göm kalbime

 

Sen benim denizimi al şimdi

Doyasıya serinle

Mavimden ve yeşilimden iç

Ferahla

Bulutlu havalardaki gelincikleri hatırla

Ve yeniden aşık ol umuda…

 

Bitecek bu, söz!

Bitecek bu, az sabır!

Sonra?

Sonra sahildeyiz…

 

Courcelles sur Vesle- Brüksel, Mayıs 2015