Sessiz gecede

Bir soluk

Bir umut

Biraz bekle

Bütün gün senden kaçanı

Midene sancı olup

İki büklüm yapanı

Israrla saklanıp

Meydana çıkmayanı

Bekle…

El ayak çekildiğinde

Uykuları derinleştiğinde

Dudak kenarına

Takılı eğri bir gülümseme

Ve içinin durmadan

Tekrarladığı dizelerle

Bekle:

“Gel, gelme

Sev, sevme…”

  

  

Bugün akşamüstü

Gördün mü bilmem

Yolunu şaşırmış bir ay

Beliriverdi masmavi gökte

Dalgın

Ak

Ve narindi

Kıpırdandı rahatsız

Davete erken varmış bir konuk misali

Çağrılmadan geleni anımsattı sana

Hayatına destursuz dalanı

Bozanı, dağıtanı

Baştan çıkartanı…

Kaybolmuşu anımsattı sana

Kargaşada boğulmuşu

Kimliğini kavurmuşu

Yola çıktığını unutmuşu…

Öğle saatinde bugün

Azgın bahçelerin sokağında

Bahar önde sen arkada

Gidiyordunuz ya işte

Koşsan da

Yetişemiyordun hızına

Oysa çok tanıdıktı

Bu koşulsuz güneş, özlediğin

Bu esinti davetkar

Buram buram umut

Basbayağı gerçek

Hakimiyeti yeşilin

Ucunda, kenarında

Oya oya çiçek

Tam da o anda

Göz göze gelmiştiniz

O çekik gözlü

Küçük kız çocuğuyla

Işığını kucaklamıştın hani hemen

Saflığına banmıştın kuruntularını

Tam yanından geçip gidecekken sen

Bekle diye atılmıştı ufaklık

Desenli elbisesinden koparıp

Birkaç nergis dikivermişti avcuna

Ellerin bereket oldu

Yüzünde minnet

İçine dolan beyaz kiraz kokusu…

Sessiz gecede

Bir soluk

Bir umut

Biraz bekle

Geleni buyur et

Gelmeyeni silme…

Hafızanı koy cebine

Unutma, sakla

Eteklerine yapıştığınla

Uçan balonlara takılı hayallerini

Göklerden indir 

Aklına kazı bir bir hepsini

Katık et günlük ekmeğine…

El ayak çekildiğinde

Uykuları derinleştiğinde

Dudak kenarına

Takılı gerçek bir gülümseme

Ve içinin durmadan

Tekrarladığı dizelerle

Bekle:

“Gel, gelme

Sev, sevme…”

Brüksel, Mayıs 2015