Soğuk dediler

Mesafeli dediler

Bu mevsimde güneş

Dörtte doğar dediler

Gece çek perdeleri

Geceyarısında dahi;

İnanmazsın

Gök mavi

Gök aydınlık dediler…

 

Rüzgarı soğuk

Denizi Baltık

İnsanı Akdeniz’i bilmez dediler

Atkını tak, şemsiyeni taşı

Arada göz kırpan güneşe

Aldanma sakın dediler…

 

Üşüyorum doğru yaz günü

Fakat sırtım pek

Sarılıp öpen yok doğru

Fakat hissettiğim incelik gerçek

Bu deniz biliyorum başka deniz

Ama samimiyeti Ege

Fısıltısı Karadeniz…

Oyunsuz bu insanlar

Hararet yaymıyorlar belki

Haşmet deseniz, ölçülü

İyi niyet diz boyu oysa

Saygı öncelik…

 

Bu yeşillik bilmediğim

Bu parklar sahici

Gösterişi tavanarasında bırakmışlar

Neysen o söylemi

Maskeni bırak da gel

Gücün varsa göster

Yoksa da bizdensin…

 

Bu sonsuz gündüzlerin

Bir anlamı olmalı

Yeniden başlatmak adına…

Akşam yemekleri sonra

Aydınlıkta sonlanan

İster gidin yatın

İster her şeyi yeniden yazın!

Gerilmeyelim

Savaşmayalım

Siz şu seramik çanağa bakın

Sessizce

Ben limanda iki gezeleyeyim

Şaşırmayın, şüphelenmeyin

Aydınlığı sabahın

Sandığınız kadar uzak değil…

 

Zorlama Deniz dedi şehir

Deşme, kasma

Kılı kırk yarma

Nasılsa

Olacağına varacak…

İçindekine bak şu an

O da sana bakacak

Salla gitsin kalbini kemireni

Uğurla selametle

Senden ırağı dileyeni

Yapışma

Yalvarma

Küçültme kendini

Bırak gitsinler…

Bereketleriyle gelecekler yenileri

Sen çağırmadan gelecekler

Kendiliğinden

Ve hep hayal ettiğinden de iyi…

O arada sabret

Sabret, hepsi bu

Belki bir gün

Belki seneler

Sabret gözlerinde ışık

Soluklan şu yeşil bankta

Daya sırtını yamaca

Kabullen;

Dünya sana rağmen var

Ve bildiğini okuyacak…

 

Fakat şu çocuk az önce

Koşup sarıldı ya bacaklarına

O keşmekeş meydanda

Yüzlerce beden arasında

Senin bacaklarına

Bir bildiği var o çocuğun,

Şüphe etme, şaşırma…

 

Şehir yeşilini açtı ya ruhunun sana

Buyur etti ya taze balığa

Ayazında denedi ya iradeni

Öptü ya alnından sonra

Masmavi bir gökle uğurlarken seni…

Bir bildiği var o şehrin, şaşırma

Sen gülümsemeni düşürme yolda

Üşüse de çıplak ayak gezsin

Söyle o afacan kıza

Korkmasın, saklanmasın

Sen de inan, şaşırma

Bir bildiği var o şehrin

Aydınlığı sabahın

Sandığın kadar uzak değil…

 

Helsinki, Haziran 2015