On sekiz yaşındasın

Belki yirmi

Ben dedim Tunus

Sen dedin Faslı

Taksi şoförümsün bugün

Sağ arka koltuğunum yalnız…

 

Erken saatte tanıştık

Bir Cumartesi sabahı bakir

Sen biraz geç kaldın

Ben heyecandan tez koştum

Emniyet kemerimi taktım

Dikiz aynasından konuştuk…

 

Fransızcan benimkini yendi

Öylesine aksansız

Su gibi huzur

Genç ve kendiliğinden

Benimki engelli

R lerim çok zor

R lerim gebe

Yalan yanlış takibe…

 

Hızlı yürüdüğünüz

Duruşunuzdan belli

Dedin ya öyle

Ve öylesine

Neden içim yandı

Hiç bilemezsin…

Yavaş yürürsem

Belim ağrıyor

Dedik ya bir ağızdan

Niye bana dünyaları verdin

Hiç bilemezsin…

 

Pişman oldunuz mu diye sordun

Yirmi küsur senelik gurbetten

Avustralya’ya gitsem mi dedin sonra

İzin alır gibi mahcup halin

Hem saygılı

Hem saygıdeğer…

 

Net bir yanıt bekledin

Sana bağlı

Dememi sevmedin

Önceliğine bağlı dedim

Sarstı seni gördüm

Ben önceliğimi

Bilmediğim zamanları özledim…

 

Benim önceliğim keşifti

Hala keşif

Dedim

Söylerken kendimi gördüm

Kendimi on sekizimde sevdim

Hala aynı yerde

Hala genç hissettim…

 

Yeğenim dedim başka

Yirmilerinde ama, duruşu başka

Yakası yok parmaklarını

Ne aşk

Ne keşif

Uğruna…

Önceliği huzur

Önceliği rahatlık

Aile, dostlar

Bildik muhabbet

Deliksiz uyku

Mantı, çiğ börek

Tanıdık mahalle

Sıcak terlikler

Güvence, destek

Dayanılır mecburiyetler…

 

Dinledin ama dolmadın

Taşmayı tanımadığın yaştaydın

Yolu da size tarif ettirdim dedin

Pardon dedin

Yeniyim, özür dilerim…

 

Sormak yüceliktir dedim

İtiraf olgunluk

Yoksa biliyorsun

İkimiz de

Derinlerde kayboluruz…

 

Güldün ama anlamadın

Ben geniş gönüllüyüm

De ondan sandın

Sen kaybolmayı tatmamıştın

Ben kaybolmayı bilmediğim

Zamanları özledim…

Paris, Temmuz 2015